SAKADANG PEUCANG JEUNG BAGONG |
Dongeng Sunda Sakadang Peucang Jeung Bagong
Di hiji leuweung aya bagong jalu,bagong nunggal,sihungna geus ngeluk buluna bodas,awakna badag. Boro-boro bangsa bagong deui dalah sato-sato sejenna oge teu aya nu wani ngadeukeutan,sarieuneun.
Hiji mangsa Si Bagong teh panggih jeung
sakadang peucang. Barang prok barang sesegrok we bari ngomong. ' Hey sakadang
peucang !
kadieu dakeudeung !'
kadieu dakeudeung !'
Mimiti mah peucang ge kacida reuwaseunana,sabab teu sangka palebah dinya manehna panggih jeung bagong. Ngan dasar peucang bisa neger-neger maneh. PEucang ngajawab bari tenang, 'Rek naon Sakadang Bagong ?'
'Maneh nyaho ayeuna nya Yen di saleuweung ieu teu aya deui nu wani ka kaula ! Kabeh sato-sato sarieuneun !' ceuk bagong bari sombong.
'Bener!Bener! tembal
peucang bari unggeuk-unggeukan. 'Ngan...!'
'Ngan
naon ? ceuk bagong bari mureleng.
'Ngan
jigana sampean ge moal wani ka manusa mah,'ceuk peucang.
'Hah ! Siga kumaha sato nu ngaranna manusa
teh ? bagong nanya.
'Awakna
mah sedeng we,gede henteu leutik henteu . Leumpangna ku dua suku teu cara
urang. Ngan pinter loba akal' tembal peucang.
'Cing hayu ayeuna urang teangan...! Ku aung
rek diamuk ..! ceuk bagong ujug-ujug napsu sabab aya sabab aya makhluk nu cenah
leuwi gagah batan manehna.
'Hayu ..! ceuk peucang,'ngan kudu jangji heula. Upama engke aya naon-naon ulah ngambek ka kaula. Da kaula mah darma nuduhkeun ...!'
'Moal..! Malah sampean jadi saksi,kumaha
jajaten kaula..!' ceuk bagong.Peucang jeung bagong nyarumput di nu buni sisi jalan nu sok diliwatan ku jelema.
Teu lila lar budak sakola,make pakean seragam bari nyorendang tas dieusi buku,kawasna rek ka sakola. Bagong nanya ka peucang lalaunan,'Ieu manusa teh? ' Tembal peucang,'Eunya ieu. Ngan ieu mah pentil keneh. Pimanusaeun. ' Bagong unggeuk.
Teu lila jol deui aki-aki,takrah-tokroh
kundang iteuk bari nyorendang koja. ' Ieu nya manusa mah ? Baong nanya deui.
Peucang gancang ngajawab,' Is bener. Ngan ieu
mah geus buruk mun cara buaha mah. Ke sabar. Moal lila ge datang geura ...!
Bagong unggeuk.
Teu lila ti harita jol panigaran ngajingjing bedil,leumpang dangah bari rurat-reret ka kenca-kakatuhueun jalan.
'Tah mun bener ieu manusa nya .. ? baagong
nanya bari kawas nu teu sabar pisan.
Peucang
gancang ngajawab,' Bener ieu manusa ...!'
Barang ngadenge jawaban peucang kitu,bagong teu antaparah deui,sebrut lumpat ti panyumputanana nuju manusa maksudna rek ditubruk. Paninggaran tea barang nempo bagong rek nubruk,gancang ngecengkeun bedilna ditujukeun ka bagong. barang geus deukeut,beledag sora bedil disada,pelorna beunang kana awakna. Bagong nu tadi keur mempeng lumpat nambru teu hudang deui. paninggaran nyampeurkeun ka bagong nu geus ngagoler bari ngomong, ' ieu yeuh sato nu sok ngaruksak pepelakan aing teh ..!' cenah.
Ari peucang mah nempo kajadian kitu ukur
gogodeg tuluy ngaleos ka leuweung.
KUMPULAN BOBODORAN SUNDA klik nu ieu ...
KUMPULAN BOBODORAN SUNDA klik nu ieu ...
KUMPULAN DONGENG SUNDA SI KABAYAN klik nu ieu ...
KUMPULAN BOBODORAN SUNDA klik nu ieu ...
KUMPULAN BOBODORAN SUNDA klik nu ieu ...
KUMPULAN DONGENG SUNDA SI KABAYAN klik nu ieu ...
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.