Buku Pelajaran Bahasa Sunda Tempo Doeloe - Umi jeung Udi : Manuk Ua

                            

 

MANUK UA

Umi keur nenjokan nu ngisikan di balong.
balongna herang.Laukna tinggudibeg. Mani ngagonyok kana cibeas.

Lauk Ua Ajengan mah parelem. Sabab unggal poe diparaban bungkil. jeung balongna sok dipake ngisikan.
Ari Udi cindutrung di juru,handapeun tangkal jambu. Keur nguseup. hayang deui lauk nilem,cenah. Jeung keur ngirim ka apana.

Tapi nguseupna teu beubeunangan.
Sakitu laukna tinggudibeg teh euweuh nu daekeun nganggut. Seubeuheun meureun,da tas diparaban bungkil.
Umi ngelek boboko. Dieusi beas beunang ngisikan.
Barang rek asup ka dapur,aya nu ngomong : " Hoyah,hoya ....... mulih ti mana ...?
Umi luak-lieuk.Tapi euweuh sasaha. ngan aya udi we keur nguseup.

Tapi da Udi mah henteu ngageroan.
Umi ce kana golodog.Gero deui nu ngomong : " Hoyah,hoyah mulih ti mana ...?"
" Saha nu ngageroan teh...? ceuk Umi.
Uana nolol ti dapur. " Kapan eta dina kurung."
Paingan sorana ngosom.
" Beo ti mana ieu teh Ua ...? Lucu tos bisaeun ngomong."
" beo pangirim. Ti sobatna Ua pameget."
Udi nyampeurkeun.
" Kumaha ngajarna ngomong ...?
" teuing. Da geus bisaeun ngomong ti dituna kenah."
" Abdi ge gaduh kerak. Anakna kenah. Bade sina diajar ngomong."
" Enya teu pati bentes cara beo.

               Tina:Umi jeung Udi jilid 2.1975.