 |
| BUKU BAHASA SUNDA TAMAN SEKAR |
 |
| BUKU TAMAN SEKAR |
" Di, saur ibu Mantri Cacar, " saur Mang Suhardi...!" Teu lila Suhardi, juruladen Pa Mantri Cacar, geus jol datang.
" Suhardi, ieu korsi nu reyod teh bawa ka tukang kayu sina diomean. Tanyakeun,sabaraha ongkosna jeung iraha anggeusna ...!"
" Mangga," ceuk Suhardi. Tuluy korsina dipanggul.
" Bu kenging abdi ngiring...? cek Wardi." Jig bae," saur Ibu Mantri.
Tukang kayu teh Pa Sutara ngaranna,imahna teu jauh ti imah Wardi. Kabeneran Pa Sutara keur di imahna. Tepasna teu wudu lega,tapi meh pinuh ku parabot imah nu geus anggeus. Cacakan aya di kacamatan mah pa Sutara teh rea langganannana,malah ti kota ge sok aya nu mesen,sabab pagaweannana rapih jeung teu pati mahal.
Sabot Suhardi badami jeung Pa Sutara,Wardi alak-ilik nenjoan barang-barang parabot imah,kayaning lomari kaca,meja tulis,tempat tidur,meja makan nu beunang dipanjangkeun,gantungan topi jeung rea-rea deui.
Sangeus beres urusan ngomean korsi ceuk Suhardi : " Mangga den urang mulih."
Tina : Taman Sekar 2.1975.