ANAKNA NYARITAKEUN BAB WAYANG "
Si Salim anak urang lembur,baudak bageur pisan,getol diajar,tur parigel kana pagawean. Tapi bubuhan budak,nya rajeun wae aya carekeun kolotna mah nya etak sok kamalinaan teuing lalajo tipeuting. Ari karesepna babakuna kana wayang.
Upama ngadenge cengkung-cengkung goong wayang teh,sarta deukeut,geus curinghak bae malah tampolana mah tara ngadagoan asak sangu heula,kelenyep wae lalajo,da sieun kaburu heurin deukeut kotak . Ku sabab eta ku kolotna sok disebut " si Gungco ". upama meneran malem Ahad atawa maleman pere jeung salian ti eta,dalangna bisa,tur lalakonna rame,lalajona teh sok sapat sapeuting. Dina hiji mangsa,waktu pecat sawed,kakara lugay ti enggonna,ari hudangna kawas satengah ngalindur,sabab gesat-gesut bae ka cai,tuluy dangdan saadat biasana rek ka sakola.
Bapana mireungeuh polah si Salim kitu,imut bae ngagelenyu,tina geus kacipta,yen eta budak pohoeun kana poe Ahad. Tapi diantep bae,teu digeunggeureuhkeun. Barang jut ka golodog,kakara ku bapana dijelukan,bari dititah neundeun paparabotan. Budak teh tayohna asa dingetan,yen harita poe Ahad,tuluy ka imah bari kalamas-kelemes. Ari enggeus barang tendeun jeung cucul-cucul,dicelukan deui dititah baranghakan.
Tina:Pusaka.Tarate.1958.
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.